กระบี่นักเรียนนายเรือ หัวช้าง ยุคปลาย ร.5-ร.6 ผลิตที่ญี่ปุ่น มีฮาม่อน และ ฮาบากิ ถ้าเทียบขนาดเท่ากับดาบตันโตะ ถ้าใบดาบเห็นฮาม่อนจะเป็นใบดาบที่มีการตีตามลักษณะของขนบญี่ปุ่น Navy Dirk (มีดเหน็บ) แต่เดิมเป็นอาวุธของนักเรียนนายเรืออังกฤษ (Midshipman) ในยุคเรือใบ ซึ่งบรรดานักเรียนนายเรือจะต้องพกมีดเหน็บติดตัวตลอดเวลา ในเวลาที่คลื่นลมแรงจนเก็บใบเรือไม่ทัน (เสาอาจจะหักได้) จะต้องกรีดใบเรือเพื่อลดแรงลมที่มากระทำต่อผืนผ้าใบ ซึ่งจะต้องทำได้ทันท่วงที รวมทั้งในเวลารบตะลุมบอน มีดเหน็บก็สามารถใช้เป็นอาวุธได้อีกด้วย

          จุดเริ่มต้นที่มีดเหน็บหรือกระบี่สั้น ที่นำมาใช้ในราชนาวีสยาม โดยพลเรือเอกพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ "เสด็จเตี่ย" ได้ทรงเดินทางไปศึกษาวิชาทหารเรือที่ประเทศอังกฤษ ทรงเข้าศึกษาต่อในโรงเรียนนายเรืออังกฤษ ในปี พ.ศ. 2439 ต่อจากนั้นทรงศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยทหารเรือ โรงเรียนปืนใหญ่ และโรงเรียนตอร์ปิโด จนได้เลื่อนยศเป็นเรือเอก รวมเวลาที่ทรงศึกษาอยู่ในราชนาวีอังกฤษ 6 ปีเศษ และเสด็จกลับประเทศไทย ในวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2443 จึงได้รับพระราชทานยศเป็น นายเรือโท (ปัจจุบันเทียบเท่า นาวาตรี) ทรงได้รับการเฉลิมพระอิสริยยศเป็นพระองค์เจ้าต่างกรมที่ "กรมหมื่นชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ ดำรงตำแหน่ง รองผู้บัญชาการกรมทหารเรือ และทรงดำรงตำแหน่ง เจ้ากรมยุทธศึกษาทหารเรือ ในปี พ.ศ. 2449 พระองค์ได้ทรงแก้ไขปรับปรุงระเบียบการในโรงเรียนนายเรือ ทรงเป็นครูสอนนักเรียนนายเรือ ทรงจัดเพิ่มเติมวิชาสำคัญสำหรับชาวเรือ เพื่อให้เมื่อสำเร็จการศึกษาแล้ว สามารถเดินเรือทางไกลในทะเลน้ำลึกได้ คือวิชาดาราศาสตร์ ตรีโกณมิติ พีชคณิต อุทกศาสตร์ การเดินเรือเรขาคณิต  จึงได้นำประเพณีการพกพามีดเหน็บของนักเรียนนายเรืออังกฤษมาใช้ที่โรงเรียนนายเรือของไทย