ดาบซามูไรวากิซาชิ(Wakisashi) มุรามาสะ(Muramasa) ฉายาดาบอสูร ยุคมุโรมาจิ ขนาดใบถึงซึบะ 15 นิ้ว ความยาวรวม 20 นิ้ว ดาบไซส์นี้เป็นที่ต้องการของเหล่านักฆ่า นินจาอีงะ พร้อม Kozuka มีดซ่อน ทรงดาบแบบใบแบน สไตล์ดาบโบราณ กั่นโค้งขึ้นเล็กน้อยเป็นรูปแบบที่ในยุค มุโรมาจิ นิยมตีขึ้นรูปกัน  เป็นดาบที่ใช้งานจริงผ่านการขัดมาตลอด 500 กว่าปี ทางขนบการขัดดาบแบบญี่ปุ่นจะขัดมามากอย่างไรก็แล้วแต่ตรงบริเวณกั่นเค้าจะไม่แตะต้องโดยเด็ดขาดปล่อยอยู่ในสภาพเดิมตั้งแต่ต้น และดูจากใบเมื่อเทียบกับ Habaki มีความบางลงพอสมควรจากการขัดและดูแลรักษามาตลอดหลายร้อยปี ฝักดาบ(saya) ลงรักษ์ญี่ปุ่น โรยด้วยเปลือกหอยเป๋าฮื้อ ออกเขียวปีกแมลงทับ มุรามาสะ เซ็นโง เกิดก่อนปี ค.ศ. 1501 หรือที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อ Sengo(เซ็นโง) เป็นนักดาบชื่อดังผู้ก่อตั้งโรงเรียน Muramasa  มุรามาสะ เซ็นโง ช่างตีดาบในสมัยมุโรมาจิ (ช่วงศตวรรษที่ 14-16 ) ตามตำนานเล่าว่าช่างตีดาบผู้นี้เป็นหนึ่งในลูกศิษย์ของสำนักตีดาบมาซามุเนะ ก่อนที่จะแยกตัวออกมา

ในตัวของมุรามาสะเองนั้นเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความบ้าคลั่ง และเขาเองก็ได้ถ่ายทอดความเป็นตัวตนของเขาเองลงไปในดาบที่สร้างขึ้น นั่นจึงทำให้ผู้ที่ครอบครองดาบของมุรามาสะนั้นกลายเป็นนักรบที่บ้าคลั่งและโหดร้าย เหมือนกับตัวของมุรามาสะเองนอกจากนี้ยังมีเรื่องเล่าที่เกี่ยวกับตำนานอาถรรพ์ของดาบจากช่างตีดาบผู้นี้อีกว่า มีการใช้ดาบของมุรามาสะในการฆ่าสมาชิกของตระกูลโทคุงาวะ หนึ่งในตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดในญี่ปุ่นสมัยนั้น ทั้งปู่ พ่อ และอิเอะยะสุก็บาดเจ็บอย่างร้ายแรงด้วยดาบวากิซาชิที่มีลายเซ็นของมูรามาซะ เมื่อโนบุยะซะลูกชายของอิเอะยะสุได้รับคำสั่งให้ทำโอปป้าโนบุนางะในปี ค.ศ.1579 ดาบที่ถูกใช้โดยคนที่สองของเขาเพื่อตัดคอของเขาคือ Muramasa katana  ลูก ของเค้าต้องถูกทำร้ายและตายด้วยดาบของช่างตีดาบผู้นี้ โดยเฉพาะผู้ที่ต่อต้านการปกครองของโทคุงาวะก็หาใบมีดของมูรามาซะ  Fukushima Masanori (นายพลแห่ง Toyotomi) ก็ใช้ Muramasa katana(ดาบ) และถือ Muramasa yari (หอก) Muramasa tachi (ดาบ)  เพื่อเป็นการตัดไม้ข่มนามในการรบพุ่งกับอิเอยาสึ หลังจากนั้นการครอบครองดาบของมุรามาสะนั้นจึงถือเป็นเรื่องที่ผิดกฎหมายและเป็นสิ่งต้องห้ามห้ามเป็นเจ้าของถ้าหากใครที่ฝ่าฝืนจะถูกลงโทษอย่างหนัก

และหนึ่งในการลงโทษผู้ครอบครองดาบของมุรามาสะที่โด่งดังมากที่สุดในปี ค.ศ. 1634 นั่นก็คือกรณีของ Takanak Ume ผู้พิพากษาจากเมืองนะงะซะกิที่ครอบครองดาบของมุรามาสะมากถึง 24 เล่ม เขาถูกสั่งให้ทำการ “เซ็ปปุกุ” หรือฆ่าตัวตายโดยคว้านท้อง หรือ ฮาราคีรี

เนื่องจากมีการกวาดล้างดาบของมุรามาสะอย่างหนัก หลายๆ คนที่ครอบครองดาบอยู่จึงได้พยามที่จะซ่อนดาบไว้และมีการลบสัญลักษณ์ชื่อของมุรามาสะที่อยู่บนดาบเพื่อหลีกเลี่ยงการจับกุมของเจ้าหน้าที่

       ส่วนของ kozuka มีดซ่อน ใส่ด้านหลังของฝัก Saya  ส่วนที่ดีของ koshirae  ทำโดย (ผู้ชำนาญการแกะสลักโลหะ) ใบมีดที่ทำเครื่องหมายไว้ลายเซ็นต์ช่างผู้ตีดาบ : 政常 (Masatsune) การออกแบบ: เทพนิยายพื้นบ้านญี่ปุ่นที่มีชื่อเสียง “Shitakiri-Suzume Tongue-Cut Sparrow” วัสดุทำด้วยทองแดงฝังด้วยทองคำ รูปแบบนกกระจอกเป็นสัญลักษณ์แห่งความสุข (ความโชคดีเสน่ห์) ด้านหลังเป็นบทกวีของญี่ปุ่นโดยมีชายชราตัดไม้ผู้มีจิตใจดีและซื้อสัตย์ ดาบมุรามาสะจัดเป็นยอดดาบของญี่ปุ่นอีกสำนักหนึ่งที่หายาก