"วัดบางนา" อ.สามโคก จ.ปทุมธานี เป็นวัดที่มีอายุเก่าแก่ร่วม 300 ปีมาแล้ว สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2310 เป็นวัดที่ชาวรามัญสร้างขึ้นมาใช้เป็นที่ประกอบศาสนกิจตามประเพณี และเป็นสถานศึกษาแก่บรรดาลูกหลานของชาวรามัญในย่านนั้น

          วัดบางนา เดิมอยู่ห่างจากแม่น้ำเจ้าพระยา ไปทางทิศตะวันตก ปัจจุบันเป็นที่ตั้งของโรงเรียนวัดบางนา ต่อมาย้ายร่นลงไปอยู่ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อความสะดวกในการสัญจรไปมา

          ในอดีตวัดบางนามีชื่อเสียงมากมีคนไปทำ บุญที่วัดมากที่สุด เนื่องจากเป็นวัดเก่าแก่มีพระไปบวชศึกษาเล่าเรียนมาก พระที่วัดต่างก็ถือปฏิบัติกิจของสงฆ์อย่างเคร่งครัด ชาวบ้านจึงศรัทธาเลื่อมใสเข้าไปทำบุญกันมาก

          โดยเฉพาะ "หลวงปู่เส็ง จันทรังสี" อดีตเจ้าอาวาสวัดบางนา ซึ่งถือว่าเป็นพระที่ได้รับสมณศักดิ์รูปแรกของวัดบางนา และท่านเป็นผู้เริ่มทำพระเครื่อง วัตถุมงคลของวัดบางนาจนโด่งดัง

          ชาติภูมิหลวงปู่เส็ง เกิดเมื่อปี พ.ศ.2444 เป็นคนพื้นเพละแวกวัดบางนานั่นเอง บ้านท่านอยู่ทางใต้วัดติดคลองบางนา โยมพ่อชื่อ จู เป็นชาวจีนล่องเรือสำเภาจากเมืองจีนมาอยู่ที่สามโคกใช้สกุล "แซ่บุญเซ็ง" โยมแม่ชื่อ เข็ม เป็นชาวรามัญ ครอบ ครัวมีพี่น้องทั้งหมด 7 คน พี่น้องของท่านเสียชีวิตด้วยโรคฝีดาษด้วยกันหมด เหลือเพียงท่านเท่านั้น

          ครั้นเมื่ออายุครบบวช โยมพ่อและโยมแม่ให้ท่านบวชที่วัดบางนา เมื่อปี พ.ศ. 2465 โดยมี ท่านเจ้าคุณรามัญมุนี หรือพระครูนันทมุนี วัดบางหลวง เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูบวรธรรมกิจ หรือ หลวงปู่เทียน วัดโบสถ์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และ หลวงปู่ทัด ลาหุโล เจ้าอาวาสวัดบางนา มีศักดิ์เป็นน้าชายของท่าน เป็นพระอนุสา วนาจารย์ ได้รับฉายาว่า จันทรังสี

          ภายหลังที่เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์แล้วหลวงปู่เส็งก็ศึกษาเล่าเรียนอักขระเลขยันต์จากพระอาจารย์ต่างๆ และมีการเรียนภาษาขอมและภาษารามัญ ท่านศึกษาเล่าเรียนทั้งสองภาษาจนแตกฉาน

นอกจากนี้ ท่านยังไปศึกษาวิชาอาคมต่างๆ จากหลวงปู่เทียน ที่วัดโบสถ์อีกด้วย หลวงปู่เส็งมีปฏิปทาในการใฝ่หาวิชาความรู้มาก ใครแนะนำสั่งสอนท่านก็จดจำไว้เป็นอย่างดี หลวงปู่ท่านเชี่ยวชาญด้านภาษาขอมเป็นพิเศษ เรื่องอักขระเลขยันต์ต่างๆ

          กระทั่งปีพ.ศ.2486 หลวงปู่ทัด เจ้าอาวาสวัดบางนามรณภาพ หลวงปู่เส็ง ได้รับแต่งตั้งให้รักษาการเจ้าอาวาสไปก่อน

          ในปีพ.ศ.2487 สามารถสอบนักธรรมชั้นเอก และ พ.ศ.2489 ท่านได้รับการแต่งตั้งจากคณะสงฆ์ให้เป็นเจ้าอาวาสวัดบางนาอย่างเป็นทางการ

          หลวงปู่ให้การศึกษาแก่พระภิกษุสาม เณรเป็นอย่างดี ขณะเดียวกันท่านก็บูรณปฏิสังขรณ์วัดจนรุ่งเรือง รับงานการสร้างโบสถ์ต่อจากหลวงปู่ทัด เจ้าอาวาสองค์ก่อนที่ทำคั่งค้างไว้จนสำเร็จลุล่วงลงด้วยดี

          หลวงปู่เส็งเป็นพระปฏิบัติ ท่านมักจะออกธุดงค์ไปปริวาสกรรมทุกปีมิได้ขาด มีปฏิปทาในทางสมถะ หมั่นบริกรรมภาวนาเจริญพระคาถาวิชาต่างๆ เล่ากันว่าเวลาว่างจากงานที่ต้องกระทำ ท่านจะนั่งนับลูกประคำที่คล้องคออยู่ บริกรรมพระคาถาตลอดเวลา

          หลวงปู่เส็งเป็นสมภารปกครองวัดเรื่อยมาจนกระทั่งอายุ 65 ปี ท่านจึงเริ่มทำวัตถุมงคล การทำวัตถุมงคลครั้งแรกนั้นท่านสร้างพระผงสมเด็จ 3 ชั้น รุ่นแรกของวัดบางนา ในปี พ.ศ.2510 หลังจากสร้างพระผงสมเด็จ 3 ชั้นออกมาแจกจ่ายแก่ลูกศิษย์ลูกหาแล้วหลวงปู่ยังสร้างพระกริ่งรูปเหมือนท่าน มีทั้งแบบหลังตรงและหลังค่อม เนื้อทองแดงผสม สร้างพระปิดตาเนื้อทองเหลืองผสม สร้างเหรียญรูปไข่ รุ่นขี่วัวเนื้อทองแดงผสม สร้างเหรียญจอบรูปหลวงปู่มีทั้งจอบเล็กและจอบใหญ่ สร้างเหรียญหยดน้ำเนื้อทองแดงผสม สร้างรูปหล่อเนื้อผงปิดทอง ที่กล่าวมานี้เป็นวัตถุมงคลรุ่นเก่าๆ ที่หลวงปู่สร้างขึ้นมา

          หลวงปู่นำเงินไปสร้างวัดวังหิน อ.บ้านไร่ จ.อุทัย ธานี ส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งได้ทำนุบำรุงหมู่กุฏิเสนาสนะวัดบางนาที่ชำรุดทรุดโทรมให้ดีขึ้น

          สาเหตุที่หลวงปู่ไปสร้างวัดวังหินอีกแห่งหนึ่งนั้น ก็เนื่องจากท่านเห็นว่าสมัยนั้นชาวบ้านยากจนมาก ถิ่นที่อยู่ก็ทุรกันดารเป็นแหล่งหลบซ่อนของเหล่าเสือปล้น หลวงปู่เกรงว่าชาวบ้านและลูกหลานจะมีนิสัยดุร้ายกันไปหมด จึงไปสร้างวัดให้เพื่อบรรเทาจิตใจให้ร่มเย็นลงบ้าง เพื่อให้ธรรมะได้เข้าถึงจิตใจลูกหลานและผู้ที่คิดกลับตัวกลับใจหันมาบวชเรียนทำให้ผู้คนมีศีลธรรมขึ้น

          วันที่ 21 มกราคม 2531 หลวงปู่เส็ง เทพเจ้าของชาวรามัญย่านวัดบางนา มรณภาพอย่างสงบ สิริอายุ 87 ปี