รูปถ่ายซีเปียครูบาศรีวิชัย วัดศรีโคมคำ จ.พะเยา ถ่ายที่ต้นชบาแดงบนพระธาตุจอมทอง คราวฉลองวัดพระเจ้าตนหลวง(วัดศรีโคมคำ) มีระบายสีที่ผ้าคลุมจีวร สภาพสวยหายาก ถ่ายในขณะ อายุ 46 ปี พ.ศ. 2467 ในความศรัทธาเปรียบได้กับถ้าเดินทางมาทางใต้ต้องนึกถึงหลวงปู่ทวด เหยียบน้ำทะเลจืด ถ้าเดินทางขึ้นเหนือย่อมมีครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนาไทย ต้นแบบเหรียญครูบาศรีวิชัย ปี 2482 รูปนี้ ร้านเต็กหมัน เชียงใหม่เจ้าของร้านถ่ายรูปเต็กหมันเป็นคนจีน
ซึ่งนอกจากจะรับถ่ายรูปแล้วยังรับทำฟันอีกด้วย เป็นผู้บันทึกภาพ หายาก ขอยกถอดความจากตอนหนึ่งของธรรมเทศนา ของครูบาศรีวิชัย เรื่องอานิสงส์การรักษาศีล จารึกไว้เมื่อจำพรรษา ณ วัดพระสิงห์ จ.เชียงใหม่ พ.ศ. 2478 ท่านได้กล่าวไว้ว่า "หากผู้ใดเล็งเห็นว่าพระธรรมคำสั่งสอนเป็นความจริงอันบริสุทธิ์ ผู้นั้นย่อมเล็งเห็นพระพุทธเจ้าได้ทุกเมื่อ ข้อปฎิบัติให้พ้นจากความทุกข์ คือ รักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์เสียก่อน สมาธิความตั่งมั่นจึงจะมี แล้วความตั้งมั่นแห่งสมาธิก็มีได้ เมื่อบริสุทธิ์แล้ว สมาธิเกิดแล้ว ก็ปลุกให้ปัญญาเกิดขึ้นได้ ให้ระลึกถึงตัวอยู่เสมอว่าไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน เป็นธาตุทั้ง4 ขันธ์ทั้ง 5 อาการทั้ง 32 เป็นของโสโครก เป็นตัวทุกข์ ตัวแก่ ตัวเจ็บ ตัวตาย ไม่ใช่ตัวตนที่จะติดตามไปในโลกหน้าได้ ให้เห็นแจ้งด้วยปัญญา ประหารกิเลสหมดแล้ว จิตจะเป็นวิมุตติหลุดพ้นจากความทุกข์ ความจริงบริสุทธิ์ที่จะทำให้ผู้คนจากทุกข์ดังนี้ เป็นมหาลาภอันประเสริฐเพราะทรัพย์สมบัติทั้งหลายอันเป็นทรัพย์ภายนอกที่เอาไปด้วยไม่ได้ แต่คำสั่งสอนแนะนำให้ผู้ปฎิบัติตามพ้นทุกข์ในบัดนี้ไปตราบถึงนิพพาน เป็นอริยทรัพย์สำหรับติดตัวไปทุกชาติ ประเสริฐกว่าสมบัติอันมีในโลกนี้หมื่นเท่าแสนเท่าพญามัจจุราชนั้นไม่มีความกรุณา หนุ่มหรือแก่ก็เอาชีวิต ไม่ควรประมาทจึงควรรักษาศีลฟังธรรม สร้างบุญให้เป็นที่พึ่งแก่ตัวตั้งแต่บัดนี้" =ตนบุญแห่งล้านนา ครูบาศรีวิชัย สิริวิชโย=
|