รูปถ่ายซีเปียครูบาศรีวิชัย วัดศรีโคมคำ ปี 2467 จ.พะเยา ถ่ายกลางแจ้งใต้ต้นชบาแดง ขณะอายุได้ 46 ปี กรอบการ์ดเดิม

             จากสามเณรสู่พระภิกษุ และ ท้ายที่สุดก็สิ้นอายุขัยในผ้าเหลืองในระยะเวลา ๔๒ ปี  โดยไม่เคยได้รับสมณศักดิ์ใดๆ ไม่ได้เป็นพระอุปัชฌาย์ ไม่เคยมีพัดยศ หรือตำแหน่งทางคณะสงฆ์ แต่ทว่า พระภิกษุรูปนี้กลับเป็นผู้สามารถทำให้วัดต่างๆ ที่เชียงใหม่ และลำพูนพัฒนาขึ้นมาใหม่เป็นจำนวนมาก

จนกระทั่งท่านได้รับการยกย่องว่า  "เป็นนักบุญแห่งล้านนาไทย" ซึ่งทุกท่านที่เคยเดินทางสู่แผ่นดิน อาณาจักรล้านนาไทยอันเก่าแก่ ไม่ว่าจะเป็นเมืองเชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง แม่ฮ่องสอน เชียงราย ฯลฯ จะไม่มีวันหนีพ้นนามของ ครูบาศรีวิชัย ได้เลย เพราะจังหวัดของหัวเมืองเหนือที่ได้เอ่ยมานี้ล้วนแต่มีผลงานของท่านปรากฏอยู่ทั้งนั้น

ตลอดชีวิตของท่านไม่เคยทำบาป สร้างแต่ความดีให้แก่สาธารณชน การถูกใส่ความที่ต้องรอนแรมลงมารับการสอบสวนที่กรุงเทพฯ ถึง ๒ ครั้งในชีวิต แต่ก็พ้นมลทิน คือผลตอบแทนที่ท่านได้รับต้นกำเนิดของคำว่ามารไม่มีบารมีไม่เกิด

           ขอกล่าวถึงประวัติครูบาศรีวิไชย เดิมท่านชื่อ “อินเฟือน” ได้ถือกำเนิดเมื่อ วันอังคารที่ 11 เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2421 ตรงกับวันขึ้น 11 ค่ำ เดือน 9 ล้านนา เวลาพลบค่ำ ปีขาล จ.ศ 1240 ณ บ้านปาง ต.แม่ตืน อ.ลี้ จ.ลำพูน บิดาชื่อ นายควาย มารดาชื่อ นางอุสา ในระยะเยาวัยบิดามารดาได้นำเด็กชายอินท์เฟือนถวายตัวเป็นศิษย์ของ ครูบาขัตติยะ วัดบ้านปาง จวบจนเมื่ออายุได้ 18 ปี จึงได้ทำการบรรพชาเป็นสามาเณร ณ พระอารามแห่งนี้ ใน ปี 2442 เมื่อสามเณรอินท์เฟือนมีอายุได้ 21 ปี จึงได้ทำการอุปสมบทเป็น พระภิกษุ ณ วัดบ้านโฮ่งหลวง จ.ลำพูน โดยมี ครูบาสมณะ วัดบ้านโฮ่งหลวง เป็นพระอุปัชฌาย์ได้รับฉายาว่า “สิริวิชโย” เมื่ออุปสมบทแล้วจึงได้กลับมาจำพรรษาที่วัดบ้านปางอีก 1 พรรษา จากนั้นจึงได้เดินทางไปศึกษาสมถะวิปัสสนากรรมฐานกับ ครูบาอุปละ วัดดอยแต อ.แม่ทา จ.ลำพูน และครูบาวัดดอยคำ ซึ่งถือว่าเป็นตักกศิลาแห่งแดนล้านนาในยุคสมัยนั้น ครูบาเจ้าฯท่านได้ทำคุณประโยชน์ทำนุบำรุงพระศาสนาสร้างวัดวาอารามในแผ่นดินล้านนานับเป็นร้อยวัด และผลงานชิ้นสำคัญคือสร้างทางขึ้นพระธาตุดอยสุเทพ ทุกปีจะมีพิธีเดินขึ้นดอยสุเทพ ถือปฎิบัติมาช้านานทุกปีก่อนวันวิสาขบูชา 1 วัน ครูบาเจ้าฯเป็นผู้นำด้านจิตวิญญาณของชาวล้านนาภาคเหนือโดยแท้ ถึงแม้ท่านจะโดนกล่าวหาว่าร้ายจนต้องอธิกรท่านก็เดินหน้าไม่ละทิ้งอุดมการณ์ของท่าน ต้นฉบับ มารไม่มีบารมีไม่เกิดอย่างแท้จริง เวลาท่านสอนธรรมะกับศิษยานุศิษย์ท่านสอนได้เป็นวันๆไม่ลุกไปไหนไม่ว่าจะมาเป็นร้อยเป็นพัน หรือ เพียงคนฟังคำสอนของท่านเหลือเพียงคนเดียวท่านก็นั่งสอนธรรมะจนกว่าจะไม่มีคนฟังซึ่งหาพระภิกษุรูปไหนที่ทำได้แบบนี้ได้ยาก ครูบาเจ้าฯท่านมีลูกศิษย์มีชื่อมากมาย และบางท่านอาจจะไม่ทราบ หลวงพ่อทองอยู่ วัดใหม่หนองพะอง ก็เป็นศิษย์อีกรูปหนึ่งของท่าน ครูบาเจ้าศรีวิชัย สมเป็นตนบุญแห่งล้านนา