รูปถ่ายซีเปียร่างอรหันต์ องค์เซียนแป๊ะโค้ว หัวตะเข้ กรอบเดิม หายาก คำว่าอรหันต์ไม่จำเป็นจะต้องเป็นพระ จะเป็นบุคคลธรรมดาก็ได้ ถ้าบุคคลนั้นปฎิบัติจนสำเร็จมรรคผล องค์เซียนแป๊ะโค้ว เดิมชื่อ เอี๊ยะฮง แซ่เล้า ... ถือกำเนิดในปี พ.ศ.2422 ณ ตำบลกังเท้า จังหวัดแต้จิ๋ว มณฑลกวางตุ้ง ประเทศจีนเมื่ออายุได้ 20 ปี ได้เดินทางเข้าสู่ประเทศไทยโดยมาพำนักอยู่ในพื้นที่เขตลาดกระบัง ... และปฏิบัติยึดมั่นในหลักธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธศาสนาด้วยการถือศีลกินเจ  สวดมนต์ ภาวนา อยู่ในโรงเจ ตลาดหัวตะเข้ จนได้ฌานสมาบัติ ... ว่ากันว่าท่านสำเร็จในวันขึ้น 15 ค่ำเดือน 3 จึงถือเอาวันดังกล่าวของทุกปี เป็นวันเวียนเทียนสมโภชองค์ท่านมาจนทุกวันนี้ เอี๊ยะฮงท่านมีชีวิตอยู่ในช่วงรัชกาลที่ 4 ต่อรัชกาลที่ 5 เมื่อท่านมรณะจากไป คณะกรรมการโรงเจเก่าได้เก็บสรีระท่านไว้เพราะไม่เน่าเปื่อย แถมท่านยังนั่งสมาธิมรณะ มิได้อยู่ในอิริยาบถนอนเช่นคนอื่น น้าชายท่านเดินทางมาจากเมืองจีนเพื่อตามหาหลานชายให้กลับไปดูใจแม่ที่กำลังป่วยหนัก ก็มาพบว่าหลานกลายเป็นเซียนไปแล้ว อีกทั้งยังนั่งตายจากไป จึงตรงเข้าไปต่อว่าสังขารที่ไม่เน่าเปื่อยของท่านว่า ไม่กตัญญูเลย เอาตัวรอดบรรลุธรรมไปคนเดียวทิ้งแม่ให้เจ็บไข้ต้องร้องไห้อาลัยหา สารพัดจะดุด่าธาตุขันธ์ท่าน เพียงไม่นานนับว่าน่าอัศจรรย์ที่สุด สังขารไร้วิญญาณที่นั่งขัดสมาธิเพชรตั้งตรงอยู่นั้นก็ค่อย ๆ โค้งลง ค่อย ๆ ก้มศีรษะลง จนกระทั่งหยุดนิ่งอยู่ในลักษณะดุจดังคนสำนึกผิด น้าชายเห็นอัศจรรย์ดังนั้นก็ตะลึงจังงัง และหยุดการดุด่าทันที จากนั้นก็กราบไหว้แล้วเดินทางกลับประเทศจีนไปบอกแม่ท่าน