รูปถ่ายซีเปียครูบาศรีวิชัย ถ่าย ณ ศาลาบาตร วัดศรีดอนไชย ปี 2463 ขนาด 4*5.5 นิ้ว ไม่รวมการด์ กรอบเดิม การด์ M.Tanaka นายเอ็ม. ทานาคา(โมริโนสุเกะ ทานาคา) หรือชาวเชียงใหม่เรียกว่า นายห้างทานาคา บุคคลที่บุกเบิกวิชาการถ่ายรูปและการตั้งโรงภาพยนต์ขึ้นในเชียงใหม่ในสมัยนั้น เป็นต้นแบบของล็อกเก็ตครูบาศรีวิชัย ปี 2482 เป็นรูปถ่ายอันดับ 1 ของล้านนา เป็นรูปถ่ายที่ครูบาศรีวิชัยถ่ายครั้งแรกเป็นจุดเริ่มต้นของ มหากาพย์ของครูบาศรีวิชัยและคณะสงฆ์ในยุคนั้น ครูบาศรีวิชัยถูกกักตัวอยู่ ณ วัดป่ากล้วย หรือวัดศรีดอนไชย นับตั้งแต่วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2463 จนกระทั่งถึงวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2463 อันเป็นเวลาที่ถูกกักขังที่จะนำตัวไปสอบสวนที่กรุงเทพฯ ครูบาฯเป็นพระภิกษุธรรมดาๆ องค์หนึ่งซึ่งเข้าร่วมห่มผ้าเหลืองมาเป็นพระเข้าบวชเรียน จากสามเณรสู่พระภิกษุ และ ท้ายที่สุดก็สิ้นอายุขัยในผ้าเหลืองในระยะเวลา 42 ปี  โดยไม่เคยได้รับสมณศักดิ์ใดๆ ไม่ได้เป็นพระอุปัชฌาย์ ไม่เคยมีพัดยศ หรือตำแหน่งทางคณะสงฆ์ แต่ทว่า พระภิกษุรูปนี้กลับเป็นผู้สามารถทำให้วัดต่างๆ ที่เชียงใหม่ และลำพูนพัฒนาขึ้นมาใหม่เป็นจำนวนมากจนกระทั่งท่านได้รับการยกย่องว่า  "เป็นนักบุญแห่งล้านนาไทย" ซึ่งทุกท่านที่เคยเดินทางสู่แผ่นดิน อาณาจักรล้านนาไทยอันเก่าแก่ ไม่ว่าจะเป็นเมืองเชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง แม่ฮ่องสอน เชียงราย ฯลฯ จะไม่มีวันหนีพ้นนามของ ครูบาศรีวิชัย ได้เลย เพราะจังหวัดของหัวเมืองเหนือที่ได้เอ่ยมานี้ล้วนแต่มีผลงานของท่านปรากฏเด่นชัดอยู่ทั้งนั้น ตลอดชีวิตของท่านไม่เคยทำบาป สร้างแต่ความดีให้แก่สาธารณชน การถูกใส่ความที่ต้องรอนแรมลงมารับการสอบสวนที่กรุงเทพฯ ถึง 2 ครั้งในชีวิต แต่ก็พ้นมลทิน ครูบาศรีวิชัยท่านมีญาณหยั่งรู้ และมีอิทธิปาฎิหารย์จริง แต่ท่านไม่เคยอวดอ้างและมีคนเห็นท่านเดินกลางฝนแต่ไม่เปียกฝนเดินเท้าไม่ติดพื้นและผู้คนก็ลือกันปากต่อปาก และมีคนไปสอบถามท่าน ท่านก็ตอบไปว่าก็เพราะกางร่มถึงไม่เปียกฝนและใส่ร้องเท้าเท้าถึงไม่เลอะ ท่านจะสอนไม่ให้คนหลงงมง่าย และมีความอัจฉริยะด้านภาษาในชนเผ่าชาวเขาชาติพันธ์ต่างๆ เพราะชาวเขาไม่มีศาสนานับถือภูติผี ครูบาฯท่านชักจูงเผยแพร่พุทธศานาให้ชาวเขาพวกบ้านป่าเมืองเถื่อนในยุคนั้นมาตั้งมั่นในพุทธศาสนาและเป็นที่รักใคร่ในตัวท่านดุจเทพเจ้า และครูบาฯท่านไม่เคยสร้างพระเครื่อง เครื่องรางของขลัง มีแต่สัจจธรรมของพระพุทธองค์เป็นสมบัติ ท่านบอกว่าพระพุทธองค์ไม่ได้สอนให้สร้างพระไม่ให้ยึดติดในวัตถุ มีแต่รูปถ่ายที่ครูบาศรีวิชัยที่ท่านได้อนุญาติถ่ายจากตัวท่านเพื่อให้ประชาชนผู้ที่ศรัทธาในตัวท่านได้ไว้เป็นที่ระฤก เมื่อครูบาฯท่านมรณะภาพท่านไม่มีสมณศักดิ์ใดๆในคณะสงฆ์แต่ก็ได้พระราชทานเพลิงพระศพครูบาศรีวิชัย ณ.วัดจามเทวี อัญเชิญเพลิงพระราชทานโดย พลตรีพระยาพหลพลพยุหเสนา ซึ่งก็เป็นลูกศิษย์คนสำคัญอีกคนหนึ่งของครูบาศรีวิชัยและเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกของประเทศไทยหลังจากการเปลี่ยนแปลงการปกครองในสมัยนั้นและค่าใช้จ่ายในการจัดงานสมัยนั้นใช้จ่ายไปจำนวน 75,000 บาทในสมัยนั้นถือเป็นจำนวนเงินมหาศาลจำนวนเงินนี้ได้รับการบริจาคจากประชาชนผู้ที่ศรัทธาในตัวท่านทั้งสิ้น ครูบาศรีวิชัยเป็นพระที่มีแต่ให้โดยแท้ ไม่หวังยศถาบรรดาศักดิ์ไม่ยึดติดในลาภยศสรรเสริญ ท่านต้องการเพียงบรรลุธรรมขั้นสูงสุด นี่คือนักบุญผู้ยิ่งใหญ่แห่งล้านนาไทย