พระพิมพ์ประคำรอบ กรุวังหน้า คาดว่าอยู่ในหมวดพิมพ์พิเศษโดยดูจากศิลปะเนื้อมวลสารและความเก่า และด้านหลังเหมือนจะมีพิมพ์คล้ายเจดีย์ไม่ชัดเจน พระองค์นี้ยังมีร่องรอยลวดมัดไว้สำหรับห้อยคอมาแต่โบราณยังปรากฎให้เห็น ที่มาของกรุวังหน้า ในปีพ.ศ 2475 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 7 ได้มีการจัดงานฉลอง 150 ปีกรุงรัตนโกสินทร์ได้มีการบูรณะวัดพระแก้วและให้ถอดวิสุงคามสีมาวัดพระแก้ววังหน้าเพื่อสร้างเป็นโรงเรียนนาฎดุริยางค์ขึ้นมาเมื่อมีการรื้อปรับพื้นที่บริเวณวังหน้าขึ้นมาจึงได้มีการพบพระเนื้อดินและชินจำนวนมากรวมไปถึงพระเนื้อครั่งขึ้นมาด้วยจำนวนหนึ่งส่วนพระเนื้อครั่งที่ขุดค้นพบนั้นส่วนใหญ่เป็นพิมพ์ปิดตาขัดสมาธิเพชรมีทั้งขนาดใหญ่กลางและเล็กนอกจากนั้นยังมีพิมพ์พิเศษที่มีจำนวนน้อยมากเช่นกลีบบัวยันต์นะและยันต์เฑาว์ พระปิดตาแบบพิมพ์ปั้นลอยองค์ พระปิดตาหลังยันต์และพระพิมพ์ดอกบัวขนาดใหญ่และพระ พิมพ์สี่เหลี่ยมพิมพ์พระประธานคล้ายสมเด็จแต่มีขนาดใหญ่พระประธานมีสวมมงกุฎและคาดว่าหน้าจะมีพิมพ์อื่นอีกจำนวนหนึ่งป็นพระที่สร้างตั้งแต่ต้นรัตนโกสินทร์ ตามรอยพิมพ์หายาก